Gatunki drewna kominkowego

Podstawowe parametry drewna kominkowego

Niemal wszyscy z nas drzewo do spalania w kominku zakupuje „oczami”. W ogóle nie ma w tym niczego wyjątkowego, bowiem w taki sposób zachowuje się typowy klient. Nigdy nie możemy jednak kierować się totalnie postrzegalną stroną drewna, tylko podstawowymi jego własnościami (o jakich nota bene powinien poinformować nas sprzedający). Chodzi tutaj przede wszystkim o jego gęstość oraz wilgotność. Drewno twarde będzie się wypalać zdecydowanie dłużej oraz da większą ilość ciepła niźli drewno miękkie. Pojedyncze typy różnią się wilgotnością po ścięciu oraz po osuszeniu, co wielokrotnie naprowadza na fałszywy trop nabywców. Obrazowo wilgotność wierzby wynosi 180%, a jesionu tylko 40%. Dobrze jest skontrolować kluczowe własności drewna kominkowego, więc wartość opałową 1 mpu (metra przestrzennego drewna ułożonego), zawartość wody którą trzeba odparować z wilgotnego drewna oraz średnią gęstość. Dla nabywców kominków znaczące są także następujące właściwości, m in.
łatwość zapalania czy charakterystyczne trzaski.

Jakie wybrać drewno do kominka?

Drewno do kominka jest wyjątkowym typem drewna, bowiem musi zaspokoić więcej założeń niż drzewo opałowe do palenia w piecykach. Najefektywniejsze jest drewno liściaste w postaci bali lub szczap. Czemu? Drzewa iglaste posiadają słabszą kaloryczność, tzn. szybciej i dynamiczniej się palą. Dylematem jest jeszcze ilość żywicy, która może wyraźnie pobrudzić kominek. Przykładowo sosna, a tak naprawdę jej odcinki czy skrawki, perfekcyjnie nadaje się na podpałkę. Jeżeli nie mamy wyjścia oraz musimy palić w kominku drzewem iglastym, wówczas wymieszajmy je z jakimkolwiek typem drzewa liściastego. Typy drewna kominkowego rozdziela się powszechnie na miękkie oraz twarde, niewątpliwie zaraz po ścięciu wyłonionego drzewa. Rodzaje miękkie cechują się mizerniejszą wartością opałową, albowiem mają niższą spójność i ciężar. W sposób ogólny odróżnia się kilka szczególnie popularnych drzew liściastych, z których jest generowane drewno kominkowe: buk, grab, śliwa, wiąz, brzoza, czeremcha czy topola. Najlepiej sprawdza się twarde drewno buku, jesionu, oraz śliwy.

Aspekty określonych typów drewna kominkowego

Buk – jest nadzwyczaj ciężkie, łatwe do rąbania i solidne. To najwartościowsze drewno do kominka, gdyż ma niezwykle cienką korę, ekspresowo wysycha oraz odróżnia się wyjątkowo dużą konsystencją. Tok palenia upływa łagodnie. To drzewo, które płonie szczególnie długo oraz dostarcza dużo ciepła.

Brzoza – łatwo suszy się, bezproblemowo się ją dzieli, ma właściwą kaloryczność i jest ogólnie dostępna. Po podpaleniu osiągamy ładny, harmonijny płomień.

Grab – posiada wyjątkowo wysoką spoistość, cienką korę i dosyć szybko paruje. To drewno jest najefektywniejsze do palenia w kominku, albowiem szczególnie powoli się wypala. Błysk jest raczej umiarkowany, jednak ogrzewa bardzo długo.

Dąb – dokładnie się spala, zapewnia wiele ciepła, idealnie nadaje się do wędzenia posiłków oraz ma wysoką wartość opałową. Skazą jest długie wysychanie, toporna kora, trudności w rozbijaniu na elementy.

Wiąz – jest analogiczny do dębu, ma jednak delikatniejszą korę oraz łatwiej wysycha. Na pewno jest nieprzyjemne w rozbijaniu jeśli pochodzi, m in. z drzew rosnących przy drogach drzew albo zieleńców.

Jarząb – to nadzwyczaj porządne drewno kominkowe, indywidualnie występuje okazjonalnie (w zasadzie jako domieszka do głównego drewna).

Klon – jest stosunkowo ciężkie, ma małą korę, szybko schnie oraz sprawnie się rąbie.

Jesion – to następne dobre drewno kominkowe, które posiada niezmiernie dużą twardość oraz sporą wartość opałową. Jest problematyczny w rąbaniu.

Olcha – musi być wyjątkowo starannie zasuszona, biorąc pod uwagę jej najważniejsze cechy opornie się spala. Genialne drzewo do wędzenia potraw, gdyż ofiarowuje im piękny kolor i zapach.

Osika – posiada małą twardość oraz kaloryczność, jest gatunkiem miękkim. Trzeba jednakże okazjonalnie napalić nią w kominku, gdyż wspaniale czyści komin ze smoły oraz z sadzy.

Akacja – to twarde i wyjątkowo kaloryczne drzewo, które ma znaczną korę. Z pewnością jest powodem stanów zapalnych śluzówek i skóry.

Wierzba – podobnie jak topola nie bardzo nadaje się na drzewo kominkowe. Ma marną twardość i małą kaloryczność.

Drzewa owocowe – posiadają rewelacyjną spójność. Wbrew pewnym krytykom wyśmienicie nadają się do palenia w kominku. Nadzwyczaj wartościowymi są grusza albo czereśnia. Drzewo owocowe ma lekką korę oraz w czasie palenia emituje niezwykły zapach.

Warto wiedzieć!

Do palenia w kominku w żadnym przypadku nie wolno zużywać wycinków drewna, które wcześniej było konserwowane, farbowane wszelakimi sztucznymi środkami bądź lakierowane.

W którym miejscu można kupić drewno kominkowe?

W pierwszej kolejności w nadleśnictwach, tartakach i magazynach opałowych. W pierwszej wymienionej lokalizacji odbierzemy drewno niesezonowe, zazwyczaj poćwiartowane w duże bale lub szczapki (o długości od pół metra do metra). Tu można kupić również drewno niższej jakości, mianowicie odpady. Drewno niesezonowe trzeba pociąć oraz składać przynajmniej 1 rok. Cena jest blisko 3 razy mniejsza aniżeli drewna kominkowego sezonowego. Jednakże w tartakach lub magazynach nabędziemy drzewo sezonowe, pocięte na bezpieczne elementy, którymi można błyskawicznie palić. Jeżeli interesuje Cię zakup drewna kominkowego w przyzwoitej cenie, kliknij w ten odsyłacz – drewno kominkowe Warszawa