Izolacje natryskowe pianką Toruń

Jednym z podstawowych elementów podczas budowy domów jest troska o jego odpowiednie ocieplenie. Nieprawidłowa izolacja cieplna może skutkować poważnymi problemami. Zimą, problemem może być oprócz niedogrzania pokoi pomimo dodatkowych źródeł ogrzewania, które też mają swoją cenę, a także pojawiająca się z czasem pleśń i wilgoć. Latem natomiast, dom będzie nagrzewał się tak bardzo, że upał wewnątrz będzie nie do wytrzymania, co w wyniku może łączyć się z kosztami klimatyzacji.

Obecnie jest dostępnych wiele sposobów ocieplania domu. Do jednych z najchętniej wybieranych zaliczają się pianka poliuretanowa (PUR) i wełna mineralna ze szklanego lub skalnego włókna. Oba te formy mają swoje wady i zalety, jednak jest wiele czynników, oddziałujących na ich częste wykorzystanie.

Pianka poliuretanowa

Pianka poliuretanowa jest formą ocieplania domu, wyróżniającą się głównie sposobem nakładania i szczelnością. Po nałożeniu w postaci natrysku, pianka szybko rozrasta się, dzięki czemu ma możliwość dopasowania się do każdego podłoża oraz zabezpieczenia wszystkich zakamarków. To oznacza, że ten sposób izolacji, daje wysoką gwarancję szczelnej ochrony oraz zmniejsza ryzyko tworzenia się mostków termicznych.

Pianka poliuretanowa wyróżniana jest na dwa rodzaje: piankę zamkniętokomórkową i otwartokomórkową. Różnica pomiędzy nimi jest znacząca. Piana zamkniętokomórkowa posiada świetną izolację termiczną (niedużo lepszą od otwartokomórkowej), nie jest paroprzepuszczalna i nie wchłania wody. Kiedy wyschnie jest bardzo sztywna, co może narażać ją na uszkodzenia. Piankę otwartokomórkową wykorzystuje się zwykle na poddaszach. Jest ona niezwykle lekka, a dzięki swojej elastyczności dostosowuje się do konstrukcji i od niej nie odpada. Przepuszcza wilgoć mocniej niż zmiennokomórkowa, ale nie posiada skłonności do nasiąkania wodą.

Zalety i wady pianki PUR

Do zalet pianki PUR, poza wspaniałym dopasowaniem do podłoża, należą przede wszystkim łatwa aplikacja oraz wysoki poziom izolacji termicznej. Pomimo różnic pomiędzy pianką zamkniętokomórkową, a otwartokomórkową, stopień wodoszczelności w obu przypadkach jest bardzo wysoki. Lekkość pianki jest z pewnością wielkim plusem, ponieważ jej użycie nie obciąża konstrukcji domu. Ponadto pianka nie stanowi dobrego pożywienia dla gryzoni, dzięki czemu nie zalęgną się w domu zbyt chętnie. Jest też dobra jeśli chodzi o izolacje akustyczną.

Do wad pianki PUR trzeba dodać przede wszystkim koszty. Za piankę świetnej klasy zapłaci się więcej pieniędzy, niż za wełnę równie doskonałego wykonania. Pianka poliuretanowa wypada też gorzej w ocenie odporności na ogień. Przypisuje się jej klasę odporności E, co oznacza, że jest łatwo zapalna, jednak w pożarze topi się oraz zwęgla, a po zgaszeniu ognia samoczynnie gaśnie.

Istnieje też dużo obaw, co do stosowania pianki z uwagi na zdrowie, jednak liczne badania wskazują, że jej szkodliwe działanie ma miejsce tylko w czasie aplikacji oraz utwardzenia pianki, czyli od dwóch do trzech dób. Wtedy lepiej nie używać pomieszczenia, a przy nakładaniu zakładać specjalny kombinezon i maskę. Później nie wykazuje już żadnej szkodliwości.

Wełna mineralna

Wełna mineralna jest równie często wykorzystywana do ocieplania domów, co pianka poliuretanowa. Bardzo dobrze izoluje ciepło oraz ma świetną przepuszczalność. Ponadto właściwie położona, będzie na lata zachowywać swoje właściwości, których też jest sporo. Zwykle są to płyty, maty albo połacie materiału, które dostosowuje się do ocieplanej przestrzeni i z reguły potrzeba nałożenia dwóch warstw dla najlepszego, optymalnego działania.

Istnieją dwa rodzaje wełny mineralnej. Są to: wełna skalna wytwarzana z bazaltu, dolomitu albo kruszywa wapiennego i wełna szklana, która tworzona jest ze stłuczki szklanej z recyklingu oraz z piasku kwarcowego. By powstała płyta lub mata, dostarczony materiał roztapia się w wysokiej temperaturze, a potem rozwłóknia. Później, dodaje się specjalne żywice oraz formuje właściwy kształt.

Wełna szklana ma większa sprężystość i jest lżejsza oraz ma trochę lepszą zdolnośc izolacji od tej skalnej, jednak obie mają wysoką jakość oraz bardzo zbliżone właściwości. Wełnę skalną zazwyczaj używa się do ocieplania poddaszy.

Zalety i wady wełny mineralnej

Główną zaletą wełny mineralnej jest jej absolutna odporność na ogień. Posiada ona najwyższą klasę A, co oznacza, że stanowi barierę ochronną w razie pożaru. Dodatkowym plusem jest świetna izolacja akustyczna, znacznie lepsza od pianki PUR, co zawdzięcza swojej wadze i sposobie wykonania. Ponadto wełna mineralna jest bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne, dzięki swojej sprężystości. Warto też dodać, że jej koszt jest mniejszy w stosunku do pianki PUR.

Do wad wełny trzeba zaliczyć możliwość nasiąknięcia wodą. Nie nabiera ona wody zbyt szybko, ale jeżeli tak się stanie, trudno jest ją wysuszyć, co może przyczyniać się do rozwoju pleśni i grzybów. Istotne jest zatem użycie paroizolacji. Innym znaczącym minusem jest to, że wełna może zostać źle zainstalowana, ponieważ trudniej zatkać nią szczeliny. To sprzyja utracie izolacyjności oraz powstawaniu termicznych mostków. Z kolei masa wełny mineralnej znacząco obciąża konstrukcję domu.

Ponadto wełna ma skłonność do pylenia, zwłaszcza w czasie jej nakładania, dlatego tak samo jak przy korzystaniu z pianki PUR, konieczne są środki ostrożności. Rzadko zdarza się, aby była źródłem uczulenia w czasie użytkowania domu.

Pianka PUR czy wełna mineralna

Zarówno pianka PUR jak i wełna mineralna mają swoje wady i zalety, jednak dla obu znajdą się odpowiednie zastosowania. Wybór pomiędzy tymi dwoma tworzywami powinien być zależny od indywidualnych oczekiwań i uwarunkowań. Warto mieć na uwadze najważniejsze czynniki, takie jak ceny ognioodporność, ciężar czy możliwość pochłaniania wilgoci i samodzielnie zdecydować, jakie rozwiązanie jest najkorzystniejsze.